เฉพาะกาล

1) adv. temporarily

related: momentarily, for the time being

syn.: ชั่วคราว ant.: ถาวร sample:

ที่ห้ามมิให้พิมพ์โฆษณากฎหมายในรัชกาลที่ 3 นั้น มีผลบังคับเฉพาะกาล และสิ้นผลไปเมื่อหมดรัชกาลนั้น

2) adj. temporary

related: impermanent, interim, momentary, provisional

syn.: ชั่วคราว ant.: ถาวร sample:

รัฐบาลชุดนี้ถูกคาดหมายแต่แรกแล้วว่าเป็นเพียงรัฐบาลเฉพาะกาลเท่านั้น